Ogólnopolski post i modlitwa 05-25 Stycznia

Kochani!,
Przez następne 3 tygodnie od Soboty rano 05 Stycznia do Piątku wieczór 25 Stycznia odbędzie się ogólnopolski ponad denominacyjny post i modlitwa.
Jako wierzący i Kościół Jezusa Chrystusa w Dublinie przyłączamy się do tej wspaniałej ogólnopolskiej inicjatywy. Ważne żeby każdy z nas mógł szukać Bożej obecności OSOBNO i RAZEM.
To będzie miało wpływ na Twoje/moje i nasze życie. W najbliższą niedziele o godz. 15:00 będziemy jeszcze o tym mówić. Chcemy też spotykać się i modlić razem z dziećmi w 3 najbliższe poniedziałki od 19:00-20:30 w budynku kościelnym, w którym zawsze się spotykamy.
Poniżej jest obszerny opis o co będziemy się modlić i jak możemy pościć. Zachęcam każdego bardzo gorąco do przyłączenia się.

Wezwanie do ogólnopolskiego postu i modlitwy w dniach 5-25 stycznia 2013 r.

„Wszakże jeszcze teraz mówi Pan: Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, w poście, płaczu i narzekaniu!. Rozdzierajcie swoje serca, a nie swoje szaty, i nawróćcie się do Pana, swojego Boga, gdyż On jest łaskawy i miłosierny, nierychły do gniewu i pełen litości, i żal mu karania! Kto wie, może pożałuje i zlituje się, i pozostawi błogosławieństwo, abyście mogli składać ofiarę z pokarmów i płynów Panu, waszemu Bogu. Zatrąbcie na rogu na Syjonie, ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie! Zgromadźcie lud, poświęćcie zebranie, zbierzcie starszych, zgromadźcie dzieci i niemowlęta! Niech oblubieniec wyjdzie ze swej komory, a oblubienica ze swej komnaty!. Niech kapłani, słudzy Pana, zapłaczą miedzy przedsionkiem a ołtarzem i mówią: Zmiłuj się nad swoim ludem, Panie, i nie wystawiaj na hańbę swojego dziedzictwa, aby poganie szydzili z niego! Dlaczego maja mówić wśród pogańskich ludów: Gdzie jest ich Bóg?” (Joela 2,12‑17)

 Bóg szuka ludzi, którzy staną w wyłomie w poście i modlitwie, którzy gotowi są zapłacić cenę za odnowę życia swojego, całego Kościoła - Ciała Jezusa Chrystusa oraz przemianę duchową, transformację naszego polskiego narodu. Stań razem w szeregu armii Pana w dniach 5-25 stycznia w poście i modlitwie i łącz się z innymi w tym wydarzeniu.
Niech to będzie czas uwielbienia Pana za Jego dobroć, dziękczynienia za Jego dzieła, pokuty za grzechy, gorliwej modlitwy o odnowę, naprawę osobistego życia, o podniesienie Kościoła - Ciała Pana Jezusa Chrystusa do miejsca przeznaczenia, do bycia reprezentacją Jego miłości, mocy i wpływu.
I tydzień - Odnowa osobistego życia
II tydzień - O Kościół - Ciało Jezusa Chrystusa w Polsce
III tydzień - O kraj i naród
Zakończenie postu nastąpi na regionalnych zgromadzeniach z piątku na sobotę z 25 na 26 stycznia w godzinach od 19:00 do 1:00.

Są w historii momenty kluczowe i niezwykle ważne. Mniej więcej od dekady dochodzi w naszym kraju i na świecie do poważnych wstrząsów, które burzą złudne poczucie, że świat został już przez człowieka całkowicie ujarzmiony. Raz po raz dzieją się rzeczy, które podważają wiarę w spokojny i opanowany świat. Do niektórych z nich dochodzi przy udziale ludzi, inne zaś są niezależne od czynników ludzkich. W takich chwilach nie tylko ludzie wierzący zadają sobie pytanie , w jaką stronę zmierza świat.

11 września 2001r. w Stanach Zjednoczonych, 10 kwietnia 2010r. w Polsce to daty, których nie trzeba wyjaśniać. Oba zdarzenia należały do kategorii poważnych wstrząsów, które odbiły się szerokim echem nie tylko w tych dwóch krajach, ale na całym świecie. Gdy do tego dołożymy początek najpoważniejszego kryzysu finansowego od lat 30-tych XX wieku, rewolucje w krajach Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu, bardzo poważne trzęsienia ziemi (w tym trzęsienie ziemi w Japonii w marcu 2011), czy dwa zdarzenia, które razem pochłonęły ponad 500 000 istot ludzkich (fala tsunami na Sumatrze w Azji w grudniu 2004 i trzęsienie ziemi na Haiti w lutym 2010 roku), to wyłania się bardzo poważny obraz. Ogromne znaczenie odgrywa tutaj również obecna sytuacja Izraela, który stoi wobec poważnych gróźb ze strony chociażby Iranu, jak również musi zmierzyć się z nową sytuacją geopolityczną po rewolucyjnych przewrotach w Afryce Północnej.

Właśnie w takich chwilach Bóg od nas, ludzi wierzących, oczekuje modlitwy i postu. Takie przełomowe wydarzenia, nawet jeśli są tak tragiczne, to wołanie Boga o naszą uwagę. Bóg prosi, byśmy się zatrzymali, oddzielili dla Niego i w poście szukali Jego oblicza. Nie mylimy się, nosząc głębokie przekonanie w sercach, że On chce nawiedzić narody swoją chwałą i zaingerować w historii. Chce zebrać ostateczne żniwo, o którym mówi Pismo Święte.

Dlatego zgodnie z tym, co pisze prorok Joel, chcemy zatrąbić na rogu na Syjonie i wezwać wszystkich do narodowego postu w dniach od 5 do 25 stycznia w 2013 roku. Dobrze jest stawać przed Bogiem w pojedynkę i wołać o wypełnienie Jego woli dla nas i naszego kraju, ale powinniśmy to też robić razem, w jednym momencie. Dynamika takiej modlitwy i takiego postu jest inna, nieporównywalna z niczym innym.

Niech ten okres 21. dniowego postu i modlitwy będzie czasem „rozdzierania swoich serc” i uniżenia przed Bogiem. Czasem głębokiej pokuty. Niech włączą się w ten post dzieci, młodzież i osoby starsze, kobiety i mężczyźni, ludzie z różnych denominacji i społeczności. Chcemy wołać o przełom we własnym życiu, ale także w życiu wspólnot i całego kraju. Bóg nie pozostanie bierny na wołanie, które dotrze do Niego z uniżonych i kochających serc. Poruszmy Jego serce i módlmy się o wypełnienie Jego woli dla pokolenia, w którym przyszło nam żyć. A na koniec postu chcemy zwołać „Święte zgromadzenia” na nocną modlitwę do kilku miejsc w Polsce. Odbędą się one z piątku na sobotę (25/26 stycznia). Szczegóły dotyczące miejsca, godziny rozpoczęcia i czasu trwania podamy wkrótce.

Organizatorzy:

Kazia i Edward Ćwierz

Jola i Andrzej Nędzusiak

Bożena i Bogdan Olechnowicz

Jurek i Małgosia Rycharscy

Martyna i Jacek Sierka

Irena Stankiewicz

Alina i Henryk Wieja

Małgosia i Mirek Wielchorscy

Wanda i Wiesław Ziemba

I TYDZIEŃ

OSOBISTE UNIŻENIE, PRZYBLIŻENIE SIĘ DO BOGA, NAPRAWA ŻYCIA

„....i ukorzy się mój lud, który jest nazwany moim imieniem, i będą się modlić,
i szukać mojego oblicza, i odwrócą się od swoich złych dróg, to Ja wysłucham z niebios,
i odpuszczę ich grzechy i ich ziemię uzdrowię.” II Kronik 7:14

Pokora, uniżenie musi poprzedzać modlitwę, szukanie Bożego oblicza, odwracanie się od złych dróg (grzechów).

Potrzebuję uniżyć się, ukorzyć się przed moim Bogiem.

Ukorzenie, uniżenie to jedyny droga do tego, aby zobaczyć siebie Bożymi oczyma, czyli takim jakim naprawdę jestem. Pokora to stan gotowości do usłyszenia prawdy o sobie.

Pan Bóg mówi w swoim Słowie, że On pokornym, uniżonym daje łaskę lecz pysznym się sprzeciwia.

Potrzebuję łaski Boga, aby:

–   pycha (zaślepienie), która nie pozwala mi zobaczyć mój prawdziwy stan duchowy, została usunięta. (I Piotra 5:6; Jakuba 4:6; Przyp. 16:18)

–   żebym zobaczył swoje grzechy, był gotowy je wyznać, przyjąć przebaczenie
i pojednać się z Bogiem. (I Jana 1:7-10)

Wołaj na całe gardło, nie powściągaj się, podnieś jak trąba swój głos i wspominaj mojemu ludowi jego występki, a domowi Jakuba jego grzechy! Wprawdzie szukają mnie dzień w dzień i pragną poznać moje drogi, jakby byli narodem, który pełnił sprawiedliwość i nie zaniedbał prawa swojego Boga, domagają się ode mnie sprawiedliwych praw, pragną zbliżenia się do Boga powiadając: Dlaczego pościmy, a Ty tego nie widzisz? Dlaczego umartwiamy nasze dusze, a Ty tego nie zauważasz?

Izajasza 58:1‑3

Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy.

Izajasza 59:1‑2

Szukanie Bożego oblicza to pytanie się Go o to, co sprawiło, że odwrócił swoje oblicze ode mnie?

Pokuta z:

–   pychy. To w niej jest źródło całego zła, wszystkich innych grzechów; Bóg pysznym się sprzeciwia i poniża ich;

–   nieprzebaczenia (Mar. 11:25‑26); rezultatem nieprzebaczenia jest wrogość, gniew, gorzkość, zranienie i mentalność ofiary; 

–   kłamstwa, oszustwa, czary, grzechy języka (niesłowność, oskarżenia, plotka, obmowa, nieprzyzwoite słowa) (Jak.a 3:5‑12);

–   próżności – szukania własnej chwały, samopromocji;

–   zaniedbania dyscypliny duchowego życia – Słowo Boże, modlitwa, społeczność wierzących, składanie świadectwa o Chrystusie;

–   egoizmu (skupienia na sobie), niezależności, samowystarczalności, wyniosłości, wygodnictwa;

–   pożądliwości ciała, oczu – grzechów natury seksualnej, chciwości, materializmu (I Jana 2:16‑17).

II TYDZIEŃ

REFORMACJA I PRZEBUDZENIE W KOŚCIELE

Kościół – Ciało Jezusa Chrystusa na ziemi ma zadanie reprezentować, demonstrować i rozszerzać Królestwo Boże.

„Przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jak w niebie, tak i na ziemi”

Dziękczynienie za:

–   istnienie Kościoła w Polsce, przez który Pan Bóg realizuje swój plan,

–   powstawanie inicjatyw, misji reprezentujących Królestwo Boże i za ich wpływ na kraj: edukacja, biznes, polityka, kultura, itd.,

–   narastającą w Kościele świadomość potrzeby zmiany jakości życia i funkcjonowania,

–   narastające pragnienie nadprzyrodzonego życia, oglądania chwały Bożej, manifestowania się Jego mocy przez Kościół.

Pokuta z:

–   budowania własnych Królestw zamiast Królestwa Bożego

–   podziałów w ciele Chrystusa

–   nadużywania przez przywódców duchowych autorytetu, władzy nad wierzącymi

–   niezależności, z braku poczucia przynależności, obojętność wobec członków wspólnoty

–   rozluźnienienia moralnego (chory kręgosłup moralny) w ciele Chrystusa

–   obmawiania, plotkowania, krytykowania siebie nawzajem i wszystkiego wokół, narzekania

–   obojętności kościoła na to co dzieje na zewnątrz

Modlitwa o:

–   objawienie tajemnicy Królestwa duchowym przywódcom i całemu ciału Chrystusa.

–   zrozumienie, że Kościół to nie instytucje, denominacje, budynki ale ludzie, którzy należą do Jezusa Chrystusa i wyznają Go jako swojego Pana i Zbawiciela bez względu do jakiej konfesji należą.

–   pojednanie w każdej relacji – w małżeństwie, rodzinie, wspólnocie kościelnej,
w denominacji, między wspólnotami, denominacjami,itd)

Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę pojednania, to znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania.

II Kor. 5:17‑18

Pan Bóg uniżył się tak bardzo w osobie Pana Jezusa Chrystusa przed grzesznym i zepsutym człowiekiem, aby go pojednać ze sobą. Jego pojednanie z człowiekiem obliguje świętych do służby pojednania.

–   objawienie ducha jedności o jaką modlił się Pan Jezus Chrystus.

Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze we mnie, a ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś… Jana 17,21

–   przywództwo oparte o ojcostwo i służenie,

–   żeby życie całego ciała Chrystusa toczyło się wokół Boga i wokół kościoła. O przywrócenie poczucia przynależności do lokalnej wspólnoty i gotowości do służenia jej z poświęceniem, oddaniem,

–   czystość, świętość, o ustanawianie Bożych standardów dla codziennego życia członków ciała Chrystusa, (I Kor. 6:19-20; I Piotra 1:13-17; 2:9-12)

–   prawdziwe, pełne mocy świadectwo dla ginącego świata (odnowienie w Duchu Świętym do nadprzyrodzonego życia).

III TYDZIEŃ

PANIE UZDRÓW NASZ KRAJ

( Polska, Irlandia, Izrael )

Ogłaszanie Jezusa Chrystusa Panem nad całym naszym krajem

Dziękczynienie, oddawanie czci Bogu za Jego działanie w narodzie, za zmiany jakie się dokonały i dokonują w Polsce.

Bóg daje krajowi znaki, że chce działać w nadprzyrodzony sposób, wbrew naturalnym tendencjom we wszystkich dziedzinach życia kraju. Chce go uczynić uroczym.

Dziękujemy za:

–   słowo prorocze przez które Pan Bóg objawia swoje plany i podnosi nasz kraj

–   zmiany jakie dokonały i dokonują się w Polsce:

• wolność

• rozwój gospodarczy, ekonomiczny

• zmiany w krajobrazie Polski – kraj pięknieje

• znaczące zmiany w poziomie życia po 1989 roku

• wzrost znaczenia Polski na arenie międzynarodowej

–   ochronę przed zamachami i terroryzmem

Utożsamienie się z grzechami narodu i pokuta

Jest wiele rzeczy, które się Bogu nie podobają i trwanie w nich sprowadza Boży gniew i sąd na kraj. Pokutujmy i módlmy się za kraj.

Pokuta z:

–   buntu przeciwko Bogu i jawnego propagowania bezbożności przez niektóre środowiska Polaków (Rzym. 1:16-32),

–   przypominania i podsycania historycznych zranień i traum narodu zamiast przebaczenia i pojednania; chowanie urazy w sercach,

–   podważania i niszczenia wszelkich autorytetów (Rzym. 13:1-7),

–   z żądzy władzy, która przejawia się w działaniu wg zasady „cel uświęca środki”,

–   przyzwolenia na podnoszenie się ducha anarchii,

–   nieczystości seksualnej i niemoralności, która jest coraz bardziej jawnie propagowana.

Modlitwa o:

–   poznanie Jezusa Chrystusa i Jego Słowa jako absolutnego fundamentu dla życia każdego Polaka osobiście i dla całego narodu polskiego (Dz. 4:11-12; I Tym. 2:5; Rzym. 10:9‑13), 

–   objawienie i zwycięstwo prawdy nad kłamstwem. (Iz. 59:12-15)

–   objawienie Bożej sprawiedliwości w narodzie (Mat. 5:6)

–   o bojaźń Bożą i mądrość dla rządzących na wszystkich szczeblach władzy (I Tym. 2:1-4)

–   o przywódców z sercem króla Dawida do służenia narodowi,

–   ochronę i bezpieczeństwo kraju przed kryzysem ekonomicznym, gospodarczym,

–   ochronę i bezpieczeństwo kraju przed wszelkim rodzajem terroru i przemocy, anarchii itp.

"Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, lud, który wybrał sobie na dziedzictwo."

Psalm 33:12‑22

"Błogosławiony lud, który umie się radować i chodzi w światłości oblicza twego, Panie. Z imienia twego raduje się każdy dzień, a sprawiedliwość twoja wywyższa ich. Bo Ty jesteś blaskiem mocy ich, a życzliwości twojej podnosi się siła nasza."

Psalm 89:16‑18 

Uwagi dotyczące postu

Jakie są cele postu?
„Czy to jest post, w którym mam upodobanie, dzień, w którym człowiek umartwia (uniża) swoją duszę, że się zwiesza swoją głowę jak sitowie, wkłada wór i kładzie się w popiele? Czy coś takiego nazwiesz postem i dniem miłym Panu? Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, Że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz.” (Iz. 58,5-7)

1. Post jest formą uniżenia się przed Bogiem. „Potem zarządziłem tam nad rzeką Ahawa
post, abyśmy się ukorzyli przed naszym Bogiem i wyprosili u niego szczęśliwą drogę dla
siebie, dla naszych rodzin i dla całego naszego dobytku” (Ezdr. 8,21). Kiedy uniżamy
się przed Bogiem i przychodzimy do niego ze skruszonym duchem, to wchodzimy w
głębszy poziom poddania się i pokuty. Nasze duchowe życie doznaje odnowy.
Powracamy do swojej pierwszej miłości. W księdze Nehemiasza czytamy o takim
wydarzeniu: „A dwudziestego czwartego dnia tego miesiąca zgromadzili się synowie
izraelscy poszcząc, odziani w wory pokutne oraz z głowami posypanymi ziemią.
A rodowici Izraelici odłączyli się od wszystkich obcoplemieńców. Potem powstali
i wyznali swoje grzechy oraz przewinienia swoich ojców. Następnie, stojąc każdy na
swoim miejscu, czytali z księgi Zakonu Pana, swojego Boga, przez ćwierć dnia, a przez
następną ćwierć wyznawali swoje grzechy, oddając pokłon Panu, swojemu Bogu.”
(Neh. 9,1-3). 

Widzimy tutaj połączenie postu z głęboką pokutą, w formie publicznego
wyznawania grzechów.
2. Post prowadzi do „rozwiązywania bezprawnych więzów” (Iz 58,6a) i uwalnia naszą
duszę od egoistycznych i cielesnych pragnień.
3. Post pozwala nam uwolnić się od ociężałości serca. Pan Jezus kiedyś ostrzegał swoich
uczniów słowami: „Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek
obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył”
(Ew.Łuk.21,34).

4. Poprzez post możemy doświadczyć uzdrowienia duszy ze wszelkich zranień. Post
pozwala nam spojrzeć na tych, którzy nas zranili Bożymi oczyma. Przykładem takiego
człowieka był król Dawid, który sam będąc zraniony przez innych, sięgał po instrument
postu i modlitwy, by przyjąć dla siebie uzdrowienie: „Odpłacają mi złem za dobre;
Jestem opuszczony. Lecz ja, gdy oni byli chorzy, przywdziewałem wór, umartwiałem się
postem I modlitwa moja wracała mi na usta. Postępowałem jak przyjaciel, jak brat; Jak
opłakujący matkę, chyliłem się w żałobie.” (Ps 35,12-14)

5. Post jest sposobem zaparcia się samego siebie. Ułatwia nam prowadzenie życia pełnego
poświęcenia w celu lepszego i efektywniejszego usługiwania innym. Prorok Izajasz
wyraża to w następujący sposób: „Że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych
bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego
współbrata się nie odwrócisz.” (Iz 58,7). Post jest doskonałą formą wyrzeczenia się
samego siebie, po to, by być błogosławieństwem dla innych.
Jakie są duchowe efekty postu?
„Wtedy twoje (1) światło wzejdzie jak zorza poranna i (2) twoje uzdrowienie rychło nastąpi; (3) twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, (4) a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą. (5) Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha, (6) a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem!Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo, szydercze pokazywanie palcem i bezecne mówienie, Gdy głodnemu podasz swój chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe, i Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają. (6) Twoi ludzie odbudują prastare gruzy, podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń i nazwą cię naprawiaczem wyłomów, odnowicielem, aby w nich można było mieszkać.” (Izaj. 58:8-12)
1. Nasze „światło wzejdzie jak zorza poranna”. Nastąpi wypełnienie obietnicy, która zapisana
jest w 60 rozdziale Izajasza w wierszach 1-5.
2. Nastąpi nasze uzdrowienie. Dotyczyć to będzie każdej sfery naszego życia zarówno
duchowej, emocjonalnej jak i fizycznej.
3. Nasza sprawiedliwość pójdzie przed nami. Jest to związane z tym jak będziemy postrzegani przez innych. Bóg chce wywyższyć swój Kościół, aby tym samym dać mu możliwość przemawiania z autorytetem do tego świata.
4. Chwała Boża będzie naszą tylną strażą. Jest tutaj mowa o szczególnym rodzaju Bożej
ochrony, która będzie niezbędna w czasach, które są przed nami.
5. Gdy będziemy się modlić Bóg nas wysłucha. Jest to istotą każdej modlitwy. Nie chcemy się
tylko modlić, ale pragniemy, by nasze modlitwy były wysłuchiwane tzn. by przynosiły
konkretne efekty.
6. Szczególną obietnicą związaną z postem jest fakt, że Ci, którzy się go podejmują będą
pośrednio i bezpośrednio uczestniczyć w odbudowie i podźwiganiu fundamentów
poprzednich pokoleń. Celem naszego postu jest duchowa i moralna odnowa naszego narodu, dlatego ta obietnica wydaje się wyjątkowa.

Jakie są warunki skutecznego postu?
„Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha, a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem! Gdy (1) usuniesz spośród siebie jarzmo, (2) szydercze pokazywanie palcem i bezecne mówienie. (3) Gdy głodnemu podasz swój chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe.” (Iz.58,9b-10a)
1. Należy przez szczerą pokutę usunąć wszelkie jarzmo grzechu, braku przebaczenia, goryczy
i niewiary.
2. Należy w szczególny sposób zadbać o czystość naszego języka. Musimy powstrzymać się
od krytykowania, osądzania, narzekania i plotkowania. Każda z wymienionych postaw
u swego źródła ma pychę, dlatego należy na to zwrócić baczną uwagę.
3. Należy zadbać o potrzeby najuboższych. Bóg chce zobaczyć w nas współczucie
i miłosierdzie w stosunku do tych, którzy potrzebują tego najbardziej. Pomoc dla
potrzebujących ma być nie tylko duchowa, ale również bardzo praktyczna.
Tak więc celem postu, podobnie jak modlitwy, nie jest wymuszanie czegoś na Bogu. Bóg zachęca
do postu dla dobra nas samych. Post pomaga nam skoncentrować się na Bogu i jego Słowie. Uczy
nas polegania na Bogu i jego obietnicach. Jest także doskonałym sposobem uniżenia się i poddawania
naszego ciała (cielesnych apetytów) dyscyplinie. Oprócz korzyści duchowych przynosi także
korzyści fizyczne, co ponownie odkrywa wielu współczesnych lekarzy. Post pomaga oczyścić
organizm, usunąć z niego nagromadzone przez złe odżywianie toksyny, a nawet prowadzi do
usunięcia przyczyn niektórych chorób (reumatyzm, artretyzm, zaburzenia w trawieniu, itp.)
Rodzaje postów
1. Post ścisły, tylko na wodzie.
2. Post na świeżych sokach owocowych i warzywnych.
3. Tzw. post Daniela – owocowo-warzywny.
4. Inne rodzaje postu częściowego (rezygnacja z mięsa, słodyczy, ulubionych potraw, jedzenie
jednego posiłku dziennie itp.)
Przygotowanie do postu Podobnie, jak przygotowujemy do postu naszego ducha i duszę, musimy
też przygotować ciało, szczególnie do dłuższych postów. Kilka dni przed rozpoczęciem postu
zaczynamy od ograniczenia i stopniowego rezygnowania z kawy, herbaty, cukru, słodyczy, mięsa.
Przestawiamy się na gotowane warzywa, owoce, soki. Pijemy dużo nie gazowanej wody (2.5l
i więcej dziennie). Pierwszego dnia postu oczyszczamy jelito grube, zażywając jeden z dostępnych w aptekach roślinnych środków przeczyszczających lub robiąc sobie lewatywę. W trakcie postu co kilka dni powinniśmy powtarzać przeczyszczenie! Mimo, że nic nie jemy, to jednak w jelitach odkładane będą resztki przemiany materii.
Nieprzyjemne odczucia w czasie postu
1. Bóle głodowe w czasie, gdy zwykle jadamy posiłki. Należy wtedy pić wodę. Bóle zwykle
ustają po 4,5 dniach, mogą się ponownie pojawić pod koniec postu.
2. Bóle głowy, krzyża, nudności, zawroty głowy, osłabienie w czasie pierwszych dni postu
spowodowane odstawieniem kawy i pokarmów bogatych w cukier.
3. W późniejszym okresie mogą pojawić się na skórze wrzody albo wypryski z powodu
procesu oczyszczania organizmu.
4. Obłożony język i nieprzyjemna woń z ust. Nie należy żuć gumy ani ssać jakichkolwiek
cukierków. Można używać odświeżacza w sprayu.
5. W późniejszym okresie można odczuwać dolegliwości bólowe związane z wcześniej
przebytymi chorobami. Następuje proces leczenia.
6. Uczucie zimna. Należy cieplej się ubierać. Można zażywać ciepłych kąpieli (uwaga! nie
gorących, niebezpieczeństwo omdlenia).
7. Częste oddawanie moczu.

Wskazówki praktyczne
1. Należy pić dużo wody (2.5l i więcej), najlepiej bardzo często, małymi porcjami. Nie należy
pić wody gazowanej. Można pić słabe herbatki ziołowe, niesłodzone.
2. Przy postach na sokach należy pić soki świeżo wyciśnięte i rozrzedzone przynajmniej 1:1
wodą. Soki w kartonikach i butelkach, nawet naturalne mają zbyt dużą zawartość cukru.
Soki można przyrządzać z jabłek, gruszek, pomarańczy, grapefruitów, marchwi, buraków,
selera. (Przypominamy o rozcieńczaniu!)
3. Należy więcej odpoczywać w dzień.
4. Dobre są lekkie ćwiczenia na świeżym powietrzu, spacery.
5. Nie należy pić kawy ani herbaty, mleka lub kakao.
Przeciwwskazania do postu
1. Osoby bardzo szczupłe.
2. Osoby wycieńczone, cierpiące na anemię.
3. Osoby chore na serce, raka, wrzody żołądka, choroby wątroby i nerek, choroby płuc,
cukrzycę.
4. Kobiety w ciąży i karmiące.
Jeśli regularnie zażywamy jakieś leki, przed postem należy skonsultować się z lekarzem.
Powrót do normalnego odżywiania.
Powrót do normalnego odżywiania powinien trwać tak długo jak trwał post, szczególnie dotyczy to
postu ścisłego (na wodzie).
1. Pierwszego dnia wprowadzamy rozcieńczone 1:1 naturalne soki owocowe.
2. Następnie rozcieńczone soki warzywne, surowe owoce (arbuz, melon, banan).
3. Wywar (sam wywar!) z warzyw (jak najmniej soli).
4. Następnie można wprowadzać gotowane ziemniaki, warzywa, ryż, itp. bez tłuszczu.
5. Do tłuszczów, mięsa i słodkiego mleka wracamy jak najpóźniej.
Uwaga! Przed każdym dłuższym niż 3 dni postem najlepiej skonsultować się z
lekarzem.

 Wszystkie powyższe informacje na stronie:

www.polska24.info.pl